Trinoomgalerie kunstroute
Ieder jaar krijgt een ouder of andere betrokkene van de Trinoom de kans om werk te exposeren in onze trinoomgalerie. Alle leerlingen, van onderbouw tot bovenbouw, kunnen dan aan de hand van een kunstkijkwijzer, leren kijken naar kunst.
Een greep uit de reacties van kinderen:
Bent: “Je ziet licht en schaduw, ik vind het mooi dat er op een koeienhuid geschilderd is. Echt vet gemaakt”.
Liza: “De opdrachten zijn leuk en ik vind het leerzaam om meer te leren over kunst.”.
Roos: “Ik vind de donkere kleuren mooi. Het is leuk om samen aan de opdrachten te werken”.
Romeijn: “De kunstwerken vind ik mooi, vooral de kleuren. De kunstenaar maakt kunst van een tapijt!”.
Momenteel hangt er kunst van Christiaan Lieverse, vader van leerlingen Troy en Zilver. Naast de werken hangt een stukje tekst, geschreven voor de leerlingen, om ze een inkijkje te geven in zijn denkwijze en manier van werken.
Na een tijdje wordt de collectie vervangen door kunstwerken van onze eigen leerlingen. De rest van het jaar kunnen ze elkaars werk bewonderen.
Beste ouders
Ik ben Christiaan Lieverse, beeldend kunstenaar, vader van Troy en Zilver die ook op de Trinoom zitten en heb mijn atelier in Eindhoven
Ik heb de eer, om in de aanvang van dit schooljaar mijn werk te mogen laten zien in de Trinoom-galerie. De gang waar jullie kinderen dagelijks doorheen lopen.
Ondanks dat mijn werk door mijn galeriehouders over de hele wereld wordt versleept is deze expositie een van de meest bijzondere. Het jongste en waarschijnlijk eerlijkste publiek ooit. Daarnaast zijn Troy en Zilver de curators van deze tentoonstelling geweest. Met hun goedvinden heb ik deze werken en thema’s gekozen.
Mijn werk gaat over de wereld van vandaag.
Een wereld in transitie, waarin ik de mens en identiteit centraal zet.
Met name collectieve identiteit intrigeert mij in deze tijd van globalisering.
De culturele identiteit die onder druk staat en sociale identiteit, status en interesse, een belangrijke vorm van verbinding is geworden en ook haar effect heeft op ethische waarden.
Ik combineer graag schoonheid en eigenaardigheid in mijn werk.
Omdat schoonheid empathisch maakt en het vervreemdende aspect juist moet fascineren.
We leven in een wereld waarin we labelen, alles een naam geven. Als we iets gelabeld hebben dan stoppen we met kijken. En spijtiger, met zien.
Van een mooie bloem die we voor de eerste keer zien willen we de naam weten. Als we de naam weten stopt de fascinatie en lopen we weer door.
Bij onze kinderen -die nog niet aan alles een label hebben gehangen- is de verwondering nog dagelijks aanwezig is.
Ik geef de kinderen een kijkje in mijn wereld maar niet door mijn ogen. Juist niet. Het werk is niet moraliserend. Ik bied ze een andere kijkhoek. Waardoor juist meningen zachter worden. Er niet twee bakjes zijn met goed en fout, maar dat er meerdere bakjes zijn. En dat er ook een bakje met ‘ik weet het niet’ mag zijn.
Naast de werken in de Trinoomgalerie heb ik een motivatie van het werk in eenvoudige taal gehangen.